sorunlarını susarak çözmek

Böyle bir başlık var mı bilmiyorum -aradım bulamadım- ama sabah sabah sinir oldum. Yakın bir kuzenim var çok büyük bir sorunu var ama bunu ortaya döküp çözmek yerine içine atarak geçmesini bekliyor. O öyle sus pus beklerken ben oturduğum yerden dokuz doğuruyorum. Tamam sorun herkese anlatılmaz ama çözülmeyecek bir sorun değil. Konuşsa halledecek.

En büyük kavgalarımı susarak yapıyorum son üç gündür olduğu gibi. Gerektiği kadar konuşup sonrasında susmak daha mantıklı geliyor bana. Çünkü anlaşılmamak konuşmaktan bin kat daha çok zedeliyor beni. Hem anlat hem anlaşılma, çok yorucu döngü. “Bir ara çok konuştum, hiç faydasını görmedim. Bıraktım”

(bkz: sorunları çözememek)

"senelerden beri hiç kimseye bir tek kelime söylemedim. halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir?"

Karşınızdaki kişi, suskunluğunuzun fırtına öncesi sessizlik olduğunu anlayabiliyorsa susmak bazen işe yarayabilir evet. Bir de bakışlarla konuşma sanatı var. Duyguyu gözlerinizle aktarabiliyorsanız kelimelere gerek kalmıyor.

Birken iki soruna sahip olmakla eş değer.

Çözmek değil ertelemek olur. Sonra daha büyük bir sorun haline gelir

başka bir yöntem mi vardı ki?